18 มกราคม 2554

เมื่อความเศร้ากับความรักมาบรรจบ

เมื่อความเศร้ากับความรักมาบรรจบ โดย อ.ธานินทร์ วรวิจิตราพันธ์

1. When I survey the wondrous cross, on which the Prince of glory died.
เมื่อข้าเพ่งดูกางเขนประหลาด ที่พระเยซูทรงสิ้นชีวา
My riches gain, I count but loss, and pour contempt on all my pride.
ทรัพย์สินในโลกข้าไม่สวาท เมื่อเทียบกางเขนประเสริฐนักหนา
3. See from His head, His hands, His feet, sorrow and love flowed mingle down
เมื่อดูพระเศียร พระหัตถ์พระบาท ความทุกข์และความรักหลั่งลงมา
Did e'er such love and sorrow meet, or thorns compose so rich a crown?
ใครเคยทนทุกข์ อันน่าอนาถ หรือสวมหนามแทนมงกุฎโสภา


(“เมื่อข้าเพ่งดูกางเขนประหลาด”, เพลงชีวิตคริสเตียนไทย 95, จีน 140)

พี่น้องมีบทเพลงแห่งกางเขนส่วนตัวหรือยังครับ ถ้ายังขอให้เลือกฝึกร้องให้ได้สักเพลงโดยไม่ต้องดูเนื้อ วันนี้ผมแนะนำบทเพลงแห่งกางเขนที่ชอบมากๆบทหนึ่งคือบทเพลง “เมื่อข้าเพ่งดูกางเขนประหลาด”, เรามาดูความหมายในข้อแรก และ ข้อที่สามกันนะครับ

ในข้อที่หนึ่งในบรรทัดแรกบรรยายถึงหัวใจแห่งกางเขนคือความขัดแย้งอย่างสิ้นเชิง เจ้าชายแห่งพระสิริตายอยู่บนกางเขนอันอัศจรรย์ กางเขน กับ พระสิริและการอัศจรรย์ เป็นสิ่งที่ตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิง เหมือนคุณทักษิณกับความยากจน นั่นเป็นเหตุผลที่เราต้องมองดูที่กางเขน เมื่อเพ่งมองดูแล้ว Isaac Watts คนเขียนเพลงนี้ตอบสนองสองอย่าง หนึ่งเขามองทรัพย์สมบัติของเขาเป็นสิ่งไร้ประโยชน์ และ สองเขา รังเกียจ ความหยิ่งทั้งหมดของเขา
ความร่ำรวยกับความหยิ่งเป็นปัญหาร้ายแรงในชีวิตฝ่ายวิญญาณของคริสเตียนทุกคน วันนี้ให้เราเพ่งมองกางเขน และใคร่ครวญถึง “ความร่ำรวย” และ “ความหยิ่ง” ในชีวิตของเรา เราอธิบายความรู้สึกเราต่อทั้งสองสิ่งได้อย่างไร เราต้องกลับใจใหม่อีกครั้งหรือไม่ในช่วงอีสเตอร์นี้
ในข้อที่สาม คนเขียนใช้ภาษาภาพพจน์ที่กินใจมาก เมื่อเขามองดูที่บาดแผลของพระเยซูบนกางเขนที่ศีรษะ มือ และ เท้า Isaac มองเห็นความเศร้าและความรักหลั่งไหลลงมาผสมกัน เลือดของพระเยซูบนกางเขนเป็นเลือดแห่งความเศร้า และ ความรัก, เลือดแห่งการลงโทษและการเสียสละ, เลือดแห่งความโกรธและความเมตตา, เป็นเลือดแห่งความผิดหวังและการให้อภัย …
ข้อ 3 นี้จบลงที่ภาพการอัศจรรย์แห่งความขัดแย้งบนกางเขน “มงกุฎหนาม”, ไม่มีมงกุฎไหนจะสวยงามและเหมาะกับพระเยซูเท่านี้อีกแล้ว… เจ้าชายแห่งความทนทุกข์และกษัตริย์แห่งการเสียสละ
ชีวิตคริสเตียนควรจะมี “มงกุฎหนาม” สักอันนะครับ คือศักดิ์ศรีจากพระเจ้าที่ได้จากการรับใช้ การเสียสละ การแบ่งปัน หรือการทนทุกข์เพื่อคนอื่น, อีสเตอร์นี้เพ่งดูที่กางเขน และ แสวงหามงกุฎหนามของเราแต่ละคนนะครับ


เมื่อความเศร้ากับความรักมาบรรจบ

ไม่มีความคิดเห็น: